عفونت ناخن و راه های درمان آن

زمان مطالعه: 8 دقیقه

دلایل ایجاد عفونت در ناخن پا

ناخن پا ممکن است به علت عوامل مختلفی دچار عفونت شود. برخی از دلایل این امر عبارتند از:

آسیب‌های فیزیکی: آسیب‌هایی نظیر بریدگی، خراش، یا زخم در ناخت پا می‌توانند دربندی برای باکتری‌ها و ویروس‌ها فراهم کنند و باعث عفونت شوند.

رطوبت و گرما: محیط‌های مرطوب و گرم می‌توانند بستر مناسبی برای رشد قارچ‌ها و باکتری‌های عفونی باشند، که می‌تواند به عفونت ناخن پا منجر شود.

لباس‌های نامناسب: استفاده از جوراب‌های نایلونی یا کفش‌هایی که تنفس نمی‌کنند و هوای پا را نمی‌گذرانند، می‌توانند باعث تعریق بیش از حد و رطوبت در ناخن پا شوند که این وضعیت به عفونت ناخن پا موجب می‌شود.

عوامل خارجی: ممکن است باکتری‌ها، قارچ‌ها یا ویروس‌های موجود در محیط‌های عمومی مانند حمام‌های عمومی، استخرها یا سطوح آلوده، وارد ناخن پا شده و عفونت را ایجاد کنند.

عفونت‌های قبلی: در صورتی که قبلاً ناخن پا دچار آسیب یا عفونت شده باشد و درمان مناسبی انجام نشده باشد، ممکن است باعث تکرار عفونت شود.به طور کلی، رعایت بهداشت پا و پیشگیری از آسیب و ترشحات بیش از حد می‌تواند از عفونت ناخن پا جلوگیری کند.

عوارض عفوت ناخن برای بدن

عفونت ناخن می‌تواند عوارض مختلفی برای بدن داشته باشد. برخی از عوارض متداول عفونت ناخن عبارتند از:

تشدید عفونت: در صورت عدم درمان مناسب، عفونت ناخن ممکن است به صورت پیشرونده پیشروی کند و منجر به تشدید عفونت شود.

تشکیل بافت: عفونت ناخن می‌تواند باعث تشکیل بافت دردناک و مزاحم در پوست اطراف ناخن شود که ممکن است نیاز به درمان جداگانه داشته باشد.

تغییر شکل و ظاهر ناخن: در برخی موارد، عفونت ناخن می‌تواند باعث تغییر رنگ، شکل، و ظاهر ناخن شود، که ممکن است تاثیر منفی بر زیبایی و سلامت ناخن داشته باشد.

مشکلات روانی: عفونت ناخن می‌تواند باعث استرس، اضطراب و نگرانی شود که تاثیرات منفی بر روحیه و کیفیت زندگی فرد دارد.به طور کلی، درمان سریع و موثر عفونت ناخن می‌تواند از ایجاد عوارض جدی برای بدن جلوگیری کند و به بهبود سلامتی ناخن و پوست اطراف آن کمک کند.

روش های تشخیص عفونت

برای تشخیص عفونت ناخن، پزشک ممکن است از روش‌ها و ابزارهای مختلفی استفاده کند. برخی از روش‌های تشخیصی عفونت ناخن عبارتند از:

بررسی بالینی: پزشک ممکن است با مشاهده و بررسی ناخن و پوست اطراف آن، علائم ظاهری عفونت را شناسایی کند، از جمله تغییرات در رنگ، شکل، و ظاهر ناخن.

آزمایش‌های آزمایشگاهی: برای تایید عفونت، نمونه‌ای از ناخن یا بافت پوست اطراف آن به آزمایشگاه ارسال می‌شود تا تحت میکروسکوپی و یا کشت باکتری و قارچ‌ها بررسی شود.

تست‌های مورد استفاده در آزمایشگاه: تست‌هایی مانند آزمون گرم و آزمون‌های خصوصی مرتبط با تشخیص عفونت‌های ناخن ممکن است برای تشخیص دقیق‌تر عفونت مورد استفاده قرار گیرند.

تاریخچه بیماری: مشخص کردن تاریخچه بیماری شامل علائم و نشانه‌های قبلی، درمان‌های مورد استفاده، و عوامل خطر ممکن است به پزشک کمک کند تا تشخیص دقیق‌تری از وضعیت عفونت ناخن بدهد.

با استفاده از این روش‌ها و ترکیبی از آنها، پزشک می‌تواند تشخیص دقیق‌تری از وضعیت عفونت ناخن بدهد و برنامه درمانی مناسب را تعیین کند.

درمان های مناسب برای عفونت ناخن

برای درمان عفونت ناخن، روش‌های مختلفی وجود دارد که بسته به شدت و نوع عفونت مورد استفاده قرار می‌گیرند. برخی از درمان‌های معمول عبارتند از:

مصرف داروهای ضدباکتریایی یا ضدقارچی: در صورت تشخیص عفونت با باکتری‌ها یا قارچ‌ها، مصرف داروهای ضدباکتریایی یا ضدقارچی ممکن است بهبود را ایجاد کند و عفونت را کنترل کند.

درمان موضعی: استفاده از کرم‌ها، ژل‌ها یا محلول‌های موضعی که شامل مواد ضدباکتریایی یا ضدقارچی هستند، می‌تواند به تسکین علائم و کنترل عفونت کمک کند.

جراحی: در موارد شدیدتر و مقاوم به درمان دارویی، جراحی ممکن است لازم باشد. این شامل برداشتن یا ترمیم قسمت‌هایی از ناخن یا بافت پوست می‌شود که تحت تأثیر عفونت قرار گرفته‌اند.

حفظ بهداشت ناخن: رعایت بهداشت ناخن از جمله پاک نگه داشتن و خشک نگه داشتن ناخن‌ها و پوست اطراف آنها، استفاده از ابزارهای ناخن‌گیری شخصی، و اجتناب از آسیب به ناخن‌ها می‌تواند در بهبود و جلوگیری از عفونت ناخن موثر باشد.

هرگونه درمانی باید توسط پزشک متخصص تعیین و نظارت شود، و بسته به شدت عفونت و وضعیت فرد، یک برنامه درمانی مناسب تعیین خواهد شد.

چه افرادی به قارچ زیر ناخن دچار میشوند

افرادی که به قارچ زیر ناخن دچار می‌شوند، شامل افراد زیر می‌شود:

افرادی که با محیط‌های مرطوب و گرم در تماس هستند: محیط‌های گرم و مرطوب، مانند حمام‌های عمومی، استخرها، و سوناها، باعث رشد و گسترش قارچ‌ها می‌شوند. بنابراین، افرادی که به طور مکرر در این محیط‌ها حضور دارند، بیشتر از دیگران به قارچ زیر ناخن دچار می‌شوند.

افرادی که از کفش‌های ناپاک یا ناخن‌گیری نشده استفاده می‌کنند: استفاده از کفش‌هایی که هوا نمی‌گذرانند و از کفش‌هایی که به طور مشترک با دیگران به اشتراک گذاشته می‌شوند، می‌تواند باعث بروز عفونت قارچی شود.

افرادی که سیستم ایمنی ضعیف دارند: افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، از جمله افراد مبتلا به دیابت، HIV/AIDS، یا استفاده از داروهای ضدسرطان یا استروئیدها، بیشتر از دیگران به عفونت‌های قارچی در معرض هستند.

افرادی که تعریق بیش از حد دارند: تعریق بیش از حد، مانند افرادی که فعالیت ورزشی یا فعالیت‌های فیزیکی شدیدی انجام می‌دهند، باعث ایجاد محیط مرطوب برای رشد قارچ‌ها می‌شود و افراد را به عفونت قارچی ناخن افزایش می‌دهد.به طور کلی، هر کسی می‌تواند به قارچ زیر ناخن دچار شود، اما این عوامل ممکن است خطر بروز عفونت را افزایش دهند.

داروهای مناسب برای درمان قارچ

برای تشخیص و درمان قارچ زیر ناخن، آزمایشات و روش‌های مختلفی وجود دارد که می‌تواند به تعیین تشخیص دقیق و ارائه درمان مناسب کمک کند. برخی از آزمایشات و داورهای معمول برای این منظور عبارتند از:

آزمون کشت قارچ: این آزمایش می‌تواند قارچ موجود در ناخن را شناسایی کرده و تایید کند که آیا عفونت ناخن به وسیله قارچ است یا خیر.

آزمون PCR (Polymerase Chain Reaction): این آزمایش مولکولی به وسیله آنزیم‌های ویژه، DNA قارچ را در نمونه‌های ناخن تشخیص می‌دهد.

آزمایش KOH (Potassium Hydroxide): در این آزمایش، نمونه‌ای از ناخن زیر میکروسکوپ قرار داده می‌شود و با استفاده از محلول KOH، قارچ‌ها را تحت میکروسکوپ مشاهده می‌کنند.

آزمایش‌های دیگر: بسته به وضعیت و تاریخچه بیماری، پزشک ممکن است از آزمایش‌های دیگری نظیر آزمون‌های خون، آزمون‌های تصویربرداری، یا آزمایش‌های دیگر برای تعیین وضعیت دقیق و تشخیص مناسب استفاده کند.

پس از تشخیص عفونت، درمان مناسب شامل مصرف داروهای ضدقارچی موضعی یا سیستمیک، استفاده از کرم‌ها یا ژل‌های موضعی، و در موارد شدیدتر جراحی ممکن است توصیه شود. برای تعیین درمان مناسب و پیگیری منظم، مهم است که توسط یک پزشک متخصص زخم مراجعه شود.

نتیجه گیری

عفونت ناخن و ایجاد قارچ ناخن می‌تواند برای افراد مختلفی از جمله زنان و مردان، جوانان و بزرگسالان، مشکلاتی ایجاد کند. در اینجا به برخی از نکات مهم درباره عفونت ناخن و روش‌های درمان و پیشگیری از آن اشاره می‌شود:

علائم عفونت ناخن:
تغییر رنگ ناخن به سفید، زرد یا سیاه.
شکل و ضخامت غیرطبیعی ناخن.
شکاف‌ها، خراش‌ها یا ترک‌های موجود در ناخن.
خارش و سوزش پوست اطراف ناخن.
بوی ناخوشایند از ناخن.

روش‌های درمان:
مصرف داروهای ضدقارچی موضعی یا سیستمیک.
استفاده از کرم‌ها یا ژل‌های ضدقارچی موضعی.
جراحی برای حذف بخشی از ناخن یا بافت آلوده.
درمان‌های خانگی مانند استفاده از روغن‌های ضدقارچی یا خلال سیب.

روش‌های پیشگیری:
حفظ بهداشت ناخن و پوست اطراف آن.
استفاده از کفش‌های تنفسی و جوراب‌های نخی.
اجتناب از استفاده از ابزارهای ناخن‌گیری مشترک.
روزانه شستشو و خشک کردن دقیق دست و پاها.

با توجه به اهمیت تشخیص و درمان زودهنگام، در صورت داشتن علائم عفونت ناخن، بهتر است به پزشک مراجعه و راهنمایی‌های لازم را دریافت کنید.برای کسب اطلاعات بیشتر از نحوه مشاوره و درمان زخم های عفونی میتوانید با همکاران ما در کلینیک تخصصی زخم در ارتباط باشید.تمام روزهای هفته بصورت شبانه روز در خدمت شما عزیزان هستم.

مقاله مرتبط با درمان عفونت های ناخن :

متن انگلیسی :

This peer‑reviewed article explores multiple therapeutic strategies for nail fungal infections, known as onychomycosis. It compares the efficacy of topical, oral, and advanced methods such as laser and photodynamic therapy. The review emphasizes individualized treatment plans and highlights ongoing research toward more effective, safer antifungal solutions

🇮🇷 ترجمه فارسی:

این مقاله علمی مروری، راهکارهای متنوع درمان قارچ ناخن (اونیکومایکوزیس) را بررسی می‌کند و اثربخشی روش‌های موضعی، خوراکی و درمان‌های پیشرفته مانند لیزر و فتودینامیک را مقایسه می‌نماید. مقاله بر ضرورت انتخاب درمان متناسب با بیمار و پژوهش‌های جدید برای داروهای ضدقارچ مؤثرتر و ایمن‌تر تأکید دارد.

منبع : PMC

سوالات رایج