زخم پوستی و راه های درمان آن
زخم پوستی یک صدمه یا آسیب به پوست است که می‌تواند از موارد ریز مانند خراش های سطحی تا زخم‌های عمیق‌تری مانند جراحی‌ها و سوختگی‌ها بوجود بیاید. این آسیب‌ها می‌توانند از ترکیدگی پوست، خونریزی، التهاب، و نفوذ میکروب‌ها به داخل بدن همراه باشند.علل زخم پوستی ممکن است متنوع باشند و شامل مواردی مثل:
زخم‌های حاد: این نوع زخم‌ها ممکن است ناشی از صدمات ناگهانی مثل بریدگی، خراش، ضربه، جراحی، یا سوختگی باشند.
زخم‌های مزمن: این نوع زخم‌ها ممکن است بر اثر عوامل مزمن مانند فشار مداوم (زخم فشاری)، دیابت، افتادگی پوست، تغذیه نامناسب، و عوامل دیگری که باعث کاهش ترمیم پوست می‌شوند، ایجاد شوند.
زخم‌های التهابی: برخی بیماری‌های پوستی مانند زوال پوست (لوپوس)، پسوریازیس، و اگزما می‌توانند منجر به زخم‌های التهابی شوند.
زخم‌های عفونی: زخم پوستی ممکن است به علت عفونت‌های باکتریایی، ویروسی، یا قارچی ایجاد شوند.
زخم پوستی نیاز به مراقبت و درمان دارند تا عوارض جلوگیری شود و پوست به درستی ترمیم شود. این درمان‌ها ممکن است شامل تمیز کردن و ضدعفونی کردن زخم، استفاده از باندها و داروهای ترمیم کننده، و در موارد جدی‌تر جراحی برای تعویض بافت پوستی آسیب‌دیده باشد. همچنین، مراقبت‌های ویژه برای زخم‌های مزمن و زخم‌های فشاری از اهمیت بالایی برخوردارند.زخم پوست یک زخم باز است که در اثر جریان خون ضعیف ایجاد می شود.
جریان خون خوب برای بهبود زخم ضروری است. اما اگر مشکلات گردش خون دارید، آسیب های جزئی نمی توانند به درستی بهبود یابند. با گذشت زمان، آسیب می تواند به زخم پوست تبدیل شود.اگر زخم عفونی شود، باید به سرعت درمان شود. زخم های عفونی جدی هستند زیرا عفونت می تواند در سراسر بدن پخش شود.
اغلب، زخم پوستی پاها را درگیر می کند. از هر 1000 نفر، 3 نفر دارای زخم فعال پا هستند. آنها همچنین می توانند روی پاها، پشت و باسن ظاهر شوند. زخم های پوستی در افراد مسن شایع تر است.علائم، درمان و بهبودی شما به علت خاص زخم شما بستگی دارد.
علائم زخم پوستی
به طور کلی، زخم پوستی شبیه یک زخم باز گرد در پوست است. حاشیه بیرونی ممکن است برجسته و ضخیم باشد.در مراحل اولیه، متوجه تغییر رنگ پوست در ناحیه خواهید شد. ممکن است قرمز به نظر برسد و احساس گرما کند. اگر رنگ پوست تیره‌تری دارید، ممکن است براق یا آبی به نظر برسد.هنگامی که زخم پوست بدتر می شود، شبیه یک دهانه می شود. ممکن است مایع شفاف یا خون گریه کند.سایر علائم به نوع و شدت زخم بستگی دارد. ممکن است متوجه شوید:
تورم
سرخی
لطافت
خارش
درد
تغییر رنگ پوست
تغییرات در بافت پوست
چرک زرد یا سبز (به دلیل عفونت)
زخم پوستی زمانی اتفاق می افتد که مشکلی در گردش خون وجود داشته باشد. دلایل جریان خون ضعیف عبارتند از:
بیماری دیابت
بیماری دیابت باعث افزایش قند خون می شود. با گذشت زمان، قند خون بالا می تواند منجر به آسیب عصبی به نام نوروپاتی محیطی شود. ممکن است حس لامسه را در پاها و پاهای خود از دست بدهید.از آنجایی که نمی توانید درد یا فشار را احساس کنید، در پاها یا پاهای خود آسیبی احساس نخواهید کرد. قند خون بالا همچنین روند بهبود زخم را کند می کند.در صورت عدم درمان، جراحات می توانند به زخم پوستی تبدیل شوند.
آترواسکلروز
آترواسکلروز یا تصلب شرایین زمانی رخ می دهد که شریان ها به دلیل تجمع چربی به نام پلاک باریک می شوند.به طور معمول، شریان ها خون را به سراسر بدن می رسانند. اما وقتی رگ ها باریک می شوند، نمی توانند خون را به درستی به گردش در آورند.اگر بخشی از بدن شما خون کافی دریافت نکند، بافت پوست تجزیه می شود و زخم ایجاد می کند.در صورت ابتلا به دیابت، احتمال ابتلا به تصلب شرایین بیشتر است.
فشار
اگر برای مدت طولانی در یک وضعیت بمانید، فشار ثابت رگ های خونی شما را فشرده می کند.این جریان خون به بافت پوست را مسدود می کند. در نهایت، پوست می میرد و زخم ایجاد می کند.
نارسایی وریدی
نارسایی وریدی زمانی اتفاق می‌افتد که رگ‌های شما نتوانند خون را از پاهای شما به قلب ارسال کنند. خون در رگ های پای شما جمع می شود که منجر به تورم می شود.اگر تورم شدید باشد، می تواند به پوست شما فشار وارد کند و باعث ایجاد زخم شود.علل نارسایی وریدی شامل واریس و لخته شدن خون است.
عوامل خطر زخم پوستی
اگر عوامل خطر خاصی داشته باشید، احتمال ابتلا به زخم پوستی بیشتر است. این شامل:
بارداری. در دوران بارداری، تغییرات هورمونی و افزایش حجم خون ممکن است باعث مشکلات ورید پا شود.
سیگار کشیدن. دود تنباکو شریان های شما را سفت می کند و جریان خون مناسب را مختل می کند.
تحرک محدود. در بستر بودن، فلج بودن یا استفاده از ویلچر پوست شما را تحت فشار دائمی قرار می دهد. صدمات پا و آرتروز می تواند حرکت شما را محدود کند.
افزایش سن. سن با آترواسکلروز و نارسایی وریدی مرتبط است.
فشار خون بالا. فشار خون بالا یا فشار خون بالا به شریان ها آسیب می رساند و جریان خون را مختل می کند.
کلسترول خون بالا. کلسترول بالا باعث باریک شدن و استرس اکسیداتیو در شریان ها می شود که جریان خون را مختل می کند.
چاقی. چاقی خطر ابتلا به دیابت، تصلب شرایین و افزایش فشار در وریدهای پا را افزایش می دهد.
سابقه لخته شدن خون اگر مستعد لخته شدن خون هستید، به احتمال زیاد دچار مشکلات جریان خون خواهید شد.
عوارض ناشی از زخم پوستی
اگر درمان نشود، زخم پوست ممکن است عفونی شود. این می تواند روند بهبودی را طولانی تر کند.عفونت همچنین می تواند به بافت های عمیق تر، استخوان ها، مفاصل و خون سرایت کند.
انواع زخم پوستی
چهار نوع زخم پوستی وجود دارد. هر کدام علت متفاوتی دارند و علائم کمی متفاوت دارند. انواع زخم های پوستی عبارتند از:
زخم های دکوبیتوس (فشاری).زخم های پوستی در اثر فشار یا اصطکاک مداوم روی پوست ایجاد می شوند. به آن بیماری زخم بستر نیز می گویند.این زخم ها اغلب در نواحی استخوانی ایجاد می شوند، زیرا استخوان ها فشار بیشتری بر پوست وارد می کنند.
زخم پوستی وریدی
زخم پوستی وریدی به دلیل گردش خون ضعیف در سیاهرگ های پا ایجاد می شوند. آنها معمولاً روی ساق بین زانو و مچ پا تأثیر می گذارند.حدود 80 تا 90 درصد از زخم های پا، زخم های وریدی ساق پا هستند.
زخم پوستی شریانی
زخم های شریانی یا زخم های ایسکمیک زمانی اتفاق می افتد که شریان های مسدود شده باعث جریان خون ضعیف شوند.این زخم ها معمولا در موارد زیر ایجاد می شوند:
ساق پا
پاشنه
انگشتان پا
سمت بیرونی مچ پا
معمولاً زخم های شریانی بسیار دردناک هستند. درد ممکن است در شب یا زمانی که پاها حرکت نمی کنند بدتر شود.
زخم های پوستی نوروپاتیک
زخم های نوروپاتیک در اثر آسیب عصبی ناشی از تنگی عروق ایجاد می شوند.این زخم ها معمولاً در نقاط فشار پا ایجاد می شوند. این شامل:
پاشنه
انگشتان پا
پایین پا
به دلیل آسیب عصبی، اگر آسیب یا شکستگی پوستی شامل این نقاط فشار باشد، احتمالاً دردی را احساس نخواهید کرد. اما ممکن است متوجه مایع شفاف روی جوراب خود شوید.زخم های در معرض دید به راحتی می توانند عفونی شوند. زخم پای نوروپاتیک حدود 15 درصد از افراد مبتلا به دیابت را تحت تاثیر قرار می دهد.
تشخیص زخم پوستی
پزشک می تواند آزمایش های مختلفی را برای تشخیص زخم شما انجام دهد. این ممکن است شامل موارد زیر باشد:
تاریخچه پزشکی. این اطلاعات می تواند به پزشک کمک کند تا علائم شما را بهتر درک کند.
معاینه بدنی. پزشک اندازه و عمق زخم شما را بررسی می کند و خون، مایع یا چرک را بررسی می کند.
آزمایش خون. اگر زخم شما عفونی شده باشد، یک پانل خون نشان می دهد که بدن شما چگونه با عفونت مبارزه می کند. آزمایش خون نیز می تواند مشکلات زمینه ای را نشان دهد.
کشت بافت یا مایع. این آزمایش می تواند مشخص کند که چه نوع باکتری باعث عفونت شما می شود تا پزشک شما بتواند آنتی بیوتیک مناسب را تجویز کند.
تست های تصویربرداری اشعه ایکس، سی تی اسکن یا MRI به پزشک کمک می کند تا بافت و استخوان زیر زخم را بررسی کند.
درمان های خانگی
اگر زخم پوستی خفیف دارید، درمان های خانگی ممکن است روند بهبود را تسریع کنند.برای زخم های جدی، قبل از استفاده از درمان های خانگی با پزشک مشورت کنید.درمان های خانگی عبارتند از:
ارتفاع پا. برای کمک به جریان خون، پای خود را بالای قلب خود نگه دارید. آن را روی کوسن یا بالش قرار دهید.
جوراب های فشاری با کمک به جریان خون به سمت قلب ورم پا را کاهش می دهند.
محلول نمک. اگر زخم پوستی خفیف دارید، می توانید آن را با آب نمک استریل به نام سالین تمیز کنید. اگر زخم شما شدید است، به جای آن یک پرستار مراقبت از زخم باید این کار را انجام دهد.
زردچوبه دارای خواص ضد میکروبی، آنتی اکسیدانی و ضد التهابی است که ممکن است به بهبود زخم کمک کند. برای استفاده از آن، زردچوبه آسیاب شده و آب را به نسبت 2 به 1 مخلوط کنید و خمیر را به آرامی روی زخم بمالید.
عسل. به طور سنتی از عسل برای التیام زخم استفاده می شود زیرا دارای خواص ضد التهابی و ضد میکروبی است. برای امتحان این روش، عسل مرغوب را روی یک پانسمان بمالید، سپس پانسمان را روی پوست بمالید.
درمان زخم پوستی
هدف از درمان زخم پوست، التیام زخم، کاهش درد و درمان هرگونه عفونت است. درمان شما ممکن است شامل موارد زیر باشد:
پانسمان زخم
پانسمان ها از زخم محافظت کرده و آن را تمیز نگه می دارند. این باعث بهبودی و جلوگیری از عفونت می شود.نوع پانسمان بستگی به زخم شما و ترجیح پزشک شما دارد. به عنوان مثال می توان به پانسمان های مرطوب، هیدروژل ها، هیدروکلوئیدها، پانسمان های زخم کلاژن و پانسمان های ضد میکروبی اشاره کرد.همیشه دستورالعمل های پزشک خود را دنبال کنید. آنها نحوه تمیز کردن زخم و تعویض پانسمان را توضیح خواهند داد.
آنتی بیوتیک ها
اگر زخم شما عفونی شده باشد، به پماد آنتی بیوتیکی نیاز خواهید داشت. اگر عفونت به بافت یا استخوان عمیق تری رسیده باشد، آنتی بیوتیک خوراکی دریافت خواهید کرد.پزشک شما ممکن است آنتی بیوتیک تجویز کند حتی اگر زخم شما عفونی نباشد. آنتی بیوتیک ها خطر عفونت را کاهش می دهند.
داروی ضد درد
در ابتدا تعویض پانسمان دردناک خواهد بود. پزشک می تواند برای کنترل درد دارو تجویز کند. زخم با بهتر شدن درد کمتری خواهد داشت.اگر نمی توانید درد یا فشار را احساس کنید، احتمالاً به داروهای ضد درد نیاز نخواهید داشت.
عمل جراحی
به طور معمول، زخم پوستی غیر عفونی نیازی به جراحی ندارند.اگر درمان های دیگر جواب نداد، یا اگر زخم بزرگی دارید، ممکن است به پیوند پوست نیاز داشته باشید. این کار باعث بسته شدن زخم و کمک به بهبودی مناسب می شود.همچنین ممکن است جراحی زخم برای برداشتن فشار با تراشیدن استخوان انجام شود.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
اگر زخم در عرض دو تا سه هفته خوب نشد، از پزشک کمک بگیرید. ممکن است زخم پوستی داشته باشید.درمان زودهنگام خطر عفونت و سایر مشکلات را کاهش می دهد.
