انواع زخم های خطرناک کدامند

انواع زخم‌ های خطرناک علائمی دارند که نیاز به توجه و مراقبت فوری دارند. زخم‌های عمیق که منجر به خروج خون زیاد، تورم شدید، و یا ناراحتی شدید می‌شوند، از جمله زخم‌هایی هستند که نیاز به مراجعه فوری به پزشک دارند. همچنین، زخم‌هایی که در مناطق حساس مانند ناحیه دستها و پاها، صورت، یا بخش‌های حساس بدن ایجاد می‌شوند، باید توسط پزشک ارزیابی شوند.

هر زخمی که عفونت، التهاب شدید، یا ترشحات غیرعادی داشته باشد، انواع زخم های خطرناک است و نیازمند درمان تخصصی می‌باشد. زخم‌ های خطرناک که به مرور زمان بهبود نیافته و بدون درمان مراقبتی تا زمان طولانی به سر می‌برند، می‌توانند علائم خطرناکی باشند و نیاز به بررسی دقیق توسط پزشک درمان زخم را دارند. همچنین، زخم‌هایی که باعث تغییر در رنگ پوست، عدم حساسیت یا تغییر در اندازه محل زخم می‌شوند، نشانگر مشکلات جدی و خطرناک ممکن است.

انواع زخم‌های نفوذی کدامند

انواع زخم‌های نفوذی شامل زخم‌هایی هستند که عمیقاً وارد بافت‌های بدن می‌شوند و می‌توانند عفونت‌ها و مشکلات جدی به همراه داشته باشند. زخم‌های سوراخی، که به عنوان یک نوع زخم نفوذی محسوب می‌شوند، وارد کننده‌های بیرونی مانند سوزن یا شیشه و حتی مواد شیمیایی می‌شوند و بافت‌های داخلی را تخریب می‌کنند. این زخم‌ها ممکن است باعث آسیب به عروق و اعصاب شود و باعث عفونت‌های خطرناکی چون تتانوس شوند.

زخم‌های حاصل از گلوله‌ها یا سلاح‌های سربازی نیز جزو زخم‌های نفوذی هستند که باعث آسیب‌های عمیق و گاهی عوارض جدی می‌شوند، از جمله خسارت به عروق، اعصاب و اندام‌های داخلی. این نوع زخم‌ها نیاز به مراقبت و درمان تخصصی دارند تا عوارض جدی از جمله عفونت‌ها و خطرات جانی جلوگیری شود.

انواع زخم های تروماتیک کدامند

زخم‌های تروماتیک ناشی از آسیب‌های فیزیکی به بدن هستند که می‌توانند از ضربه، ساییدگی، بریدگی یا فشار شدن بدن ایجاد شوند. زخم‌های بستر، که ناشی از فشار مداوم بر روی پوست و بافت‌ها در نقاط فشاری بدن مانند کف پا، تعریق، ستون فقرات و برخی اندام‌های بدن ایجاد می‌شوند، جزو این دسته قرار می‌گیرند.

زخم‌های بریدگی، ناشی از بریدگی با ابزارهای تیز مانند چاقو، شیشه یا اشیاء دیگر هستند که می‌توانند بافت‌های پوست را مجزا کنند. همچنین، زخم‌های شکافی یا چاقوئی، ناشی از ضربه با اشیاء تیز و حاد هستند و می‌توانند عمق وسیعی داشته باشند.

زخم های ناشی از فشار یا ضربه

زخم‌های شوکی، که ناشی از ضربه یا فشار شدن به داخلی بدن ایجاد می‌شوند و از بیرون قابل مشاهده نیستند، نیز به این دسته تعلق دارند. هر کدام از این نوع زخم‌ها نیاز به مراقبت و درمان مناسب دارند تا عوارض جدی از جمله عفونت، خونریزی یا مشکلات دیگر جلوگیری شود.

برای بسیاری از افراد، بهبود زخم یک فرآیند طبیعی است، با این حال، برای دیگران، آنقدرها هم آسان نیست. زخم های التیام نیافته یک اتفاق رایج است که بر سلامت و کیفیت زندگی بسیاری تأثیر می گذارد. بدون درمان مناسب، این زخم‌هایی که به آهستگی بهبود می‌یابند می‌توانند منجر به مشکلات سلامتی سخت و طولانی‌مدت از جمله درد شدید، از دست دادن عملکرد و تحرک و بستری طولانی‌مدت در بیمارستان شوند.

زخم های مزمن غیر التیام بخش چیست؟

متخصص درمان زخم پا که التیام نیافته است زخمی که به آن “زخم مزمن” نیز گفته می شود، زخمی است که علیرغم رعایت درمان های توصیه شده، پس از چند هفته یا چند ماه بهبود نمی یابد. در بیشتر موارد، یک اختلال فیزیولوژیکی وجود دارد که روند بهبودی را کند می کند یا از آن جلوگیری می کند.

زخم های مزمن می توانند به سرعت تشدید شوند و عفونی شوند. در برخی موارد، اگر به درستی مورد توجه قرار نگیرد، انواع زخم های خطرناک می توانند منجر به شرایط جدی و به طور بالقوه قطع عضو شوند. به همین دلیل ضروری است که خود را در مورد ماهیت زخم های غیر التیام بخشی که بیشتر زخم‌ های خطرناک هستند و روش صحیح درمان آنها آموزش دهید.

انواع زخم های غیر التیام بخش

اگر چه بسیاری از زخم های غیر التیام بخش ویژگی های مشترکی دارند. چهار دسته اصلی از آسیب های مزمن وجود دارد:

1. زخم فشاری

این نوع زخم ها بر روی پوست و بافت زیرین اثر می گذارند و اغلب در نتیجه فشار طولانی مدت روی پوست ایجاد می شوند. به عنوان مثال، اگر شخصی برای مدت طولانی روی تخت یا روی صندلی باشد. زخم های فشاری به تدریج ایجاد می شوند و می توانند هر قسمتی از بدن را درگیر کنند. این نوع زخم‌ها تنها در صورتی بدتر می‌شوند، بنابراین اگر شک دارید که شما یا فردی که از او مراقبت می‌کنید دچار زخم فشاری شده است، مهم است که در اسرع وقت با یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی یا متخصص مراقبت از زخم صحبت کنید.

2. زخم های دیابتی

دیابت فرد را مستعد ابتلا به زخم ها می کند. این زخم های باز اغلب در پاها یا پایین پاها دیده می شوند. تحقیقات نشان می دهد که 15 درصد از مبتلایان به دیابت در طول زندگی خود زخم پای دیابتی را تجربه خواهند کرد. با توجه به تأثیری که دیابت می تواند بر روند بهبود زخم داشته باشد، می تواند بسیار خطرناک باشد و منجر به عفونت جدی و در برخی موارد حتی قانقاریا شود.

در واقع، حدود 6 درصد از مبتلایان به زخم پای دیابتی به دلیل عفونت یا سایر مسائل مرتبط در بیمارستان بستری خواهند شد. خوشبختانه، زخم دیابتی را می توان توسط متخصص مراقبت از زخم درمان کرد و در بسیاری از موارد به طور کامل از آن پیشگیری کرد.

3. زخم های وریدی

این زخم‌های ساق پا اغلب در اطراف مچ پا ایجاد می‌شوند و به دلیل مشکلات مربوط به آسیب گردش خون در رگ‌های پا ایجاد می‌شوند. دریچه های پاهای ما فشار خون را در داخل سیاهرگ ها کنترل می کنند. با این حال، اگر جریان خون در این وریدها نتواند در حین راه رفتن کاهش یابد، باعث ایجاد زخم در مچ پا می شود.

سایر مشکلات مربوط به وریدهای پا نیز می تواند باعث زخم های وریدی مانند رگ های واریسی یا نارسایی مزمن وریدی شود. زخم های وریدی مانند سایر زخم های غیر ترمیم شونده نیاز به مراقبت مناسب برای جلوگیری از عفونت و بهبودی دارند. عادات سالمی که جریان خون و تغییر سبک زندگی را تشویق می‌کنند، گاهی می‌توانند به پیشگیری از مشکلات رگ‌های مسئول کمک کنند.

4. زخم شریانی

زخم های شریانی که به آنها زخم های ایسکمیک نیز گفته می شود معمولاً در اثر آسیب به شریان ها ایجاد می شوند. شریان های ما مواد مغذی و اکسیژن را به بافت های بدن می رسانند. هنگامی که آنها مسدود می شوند، مواد مغذی قادر به جریان یافتن به اندام ها نیستند و در نتیجه زخم باز می شود که می تواند به رشد خود ادامه دهد و عفونی شود. درمان زخم شریانی شامل بازگرداندن گردش خون به ناحیه آسیب دیده است.

زخم‌های جراحی که التیام نمی‌یابند، نوع دیگری از آسیب‌ها هستند و زمانی که برش آن‌طور که انتظار می‌رود بهبود نمی‌یابد، ممکن است پس از جراحی رخ دهد. اگرچه نادر است، اما می تواند به دلیل عفونت،زخم‌ های خطرناک ایجاد شود.

چه چیزی باعث زخم‌ های خطرناک می شود؟

اختلال در ترمیم زخم به ندرت به دلیل یک علت است، بلکه ترکیبی از عوامل مسئول است. برخی از عواملی که می توانند باعث زخم های غیر التیام شونده شوند عبارتند از:

عفونت – هنگامی که زخم عفونی می شود، بدن به جای التیام برای مبارزه با باکتری های مضر کار می کند. باکتری ها همچنین می توانند با تولید سموم و کشتن سلول ها، بهبودی را به تاخیر بیندازند.

مشکلات گردش خون – دیابت، فشار خون بالا و چندین بیماری دیگر باعث گردش خون ضعیف در بدن می شود. گردش خون ضعیف از رسیدن مواد مغذی و اکسیژن به زخم جلوگیری می کند و حذف باکتری ها را دشوارتر می کند.

سن – افراد مسن معمولاً راحت‌تر صدمه می‌بینند و زخم‌هایشان به این سرعت بهبود نمی‌یابد. علاوه بر این، افراد مسن اغلب دارای شرایطی هستند که باعث گردش خون ضعیف می شود و این روند را کند می کند.

ترومای مکرر – زخم هایی که دچار ضربه های مکرر می شوند می توانند روند بهبود را به تاخیر بیندازند.
داروها – برخی از داروها می توانند با پاسخ التهابی بدن تداخل داشته باشند که به نوبه خود می تواند روند بهبود را کاهش دهد.

زخم‌هایی که التیام نمی‌یابند و انواع زخم‌ های خطرناک هستند ممکن است برای هر کسی اتفاق بیفتد، اما برخی از آنها بیشتر از دیگران در معرض خطر هستند.

کسانی که ممکن است بیشتر مستعد زخم‌ های خطرناک باشند عبارتند از:

اگر شرایط پزشکی طولانی مدت خاصی مانند دیابت یا سرطان دارید.
اگر سیستم ایمنی ضعیفی دارید یا مشکلات قلبی عروقی دارید.
اگر عادات ناسالمی مانند رژیم غذایی نامناسب، ورزش نکردن یا سیگار کشیدن دارید.
اگر مدت زمان زیادی را روی تخت یا ویلچر می گذرانید.
اگر سابقه زخم و زخم مزمن دارید.

جلوگیری از عفونت

دبریدمان برای برداشتن بافت آسیب دیده و جلوگیری از عفونت.
حمایت های تغذیه ای و توصیه های سبک زندگی که باعث بهبودی می شود.
فشرده سازی برای کاهش فشار وریدی، کاهش ادم و کمک به بدن در حرکت خون به اطراف.
بیوپسی برای ارزیابی علت زخم التیام نیافته.
کرایوتراپی برای تسریع روند بهبود طبیعی بدن و کاهش التهاب.
آنتی بیوتیک ها و داروهای موضعی زخم.
درمان های کمکی مانند اکسیژن و فشار درمانی.

پانسمان انواع زخم های خطرناک

پانسمان زخم می تواند به ویژه برای آماده سازی ناحیه برای بهبود و کنترل سطوح رطوبت مهم باشد. انواع مختلفی از پانسمان ها وجود دارد و هر کدام دارای خواص منحصر به فردی هستند که می توانند بر سرعت بهبود زخم تأثیر بگذارند. متأسفانه کسی برای هر نوع زخمی پانسمان ندارد. متخصص مراقبت از زخم شما می تواند به تعیین نوع پانسمان مناسب بر اساس شرایط فردی، ویژگی های انواع زخم های خطرناک و همچنین مرحله بهبود کمک کند.