علت سیاه شدن جای زخم چیست

سیاه شدن جای زخم ممکن است به عوامل مختلفی برمی‌گردد. در ادامه برخی از دلایل رایج برای سیاه شدن جای زخم را در کلینیک درمان زخم برای شما توضیح خواهیم داد.

هموگلوبین پس از زخم: هنگامی که یک زخم ایجاد می‌شود، خون ممکن است در منطقه زخمی جمع شود. این خون می‌تواند آهن داشته باشد و وقتی آهن با اکسیژن در هوا ترکیب می‌شود، می‌تواند به سیاهی منطقه زخمی منجر شود.

التهاب: زخم‌ها معمولاً با التهاب همراه هستند و این التهاب می‌تواند به تغییر رنگ پوست اطراف زخم منجر شود.

آسیب به لایه زیرین: آسیب به لایه‌های پایین‌تر پوست ممکن است به سیاهی زخم اضافه کند.

عوامل خارجی: عوامل مانند تراکم اشعه‌های ماوراء بنفش (UV) از نور خورشید و یا استفاده نادرست از مواد شیمیایی روی پوست می‌توانند به تغییر رنگ جای زخمی منجر شوند.

نوع زخم: نوع زخم نیز می‌تواند تأثیری در رنگ آن داشته باشد. برخی زخم‌ها ممکن است به دلیل خصوصیات خود به رنگ سیاه تمایل داشته باشند.

توجه داشته باشید که اگر نگرانی‌هایی در مورد یک زخم خاص دارید، بهتر است به پزشک مراجعه کنید تا تشخیص دقیق‌تری از وضعیت زخم و توصیه‌های درمانی بگیرید. همچنین، تغییرات رنگ پوست می‌توانند نشانگر مشکلات پزشکی مختلف نیز باشند، بنابراین باید با دقت نظارت شوند.

آیا سیاه شدن جای زخم طبیعی است

سیاه شدن جای زخم در برخی موارد می‌تواند طبیعی باشد. به عنوان مثال، در مواردی که زخم معمولی یا جراحی انجام شده باشد و خون جمع شده باشد، سیاه شدن موقتی زخم نیز معمولاً طبیعی است. این امر ممکن است در اثر ترکیب هموگلوبین خون با اکسیژن هوا و همچنین به علت واکنش التهابی در منطقه زخمی رخ دهد.

با این حال، اگر سیاه شدن زخم با علائمی همچون تغییر شدید در اندازه زخم، التهاب ناشی از عفونت، بوی بد برگشتی از زخم، یا افزایش درد همراه باشد، بهتر است به پزشک مراجعه کنید. این ممکن است نشانه‌ای از مشکلات احتمالی باشد و نیاز به ارزیابی و درمان توسط پزشک دارد.

بنابراین، در بسیاری از موارد، سیاه شدن موقتی زخم به طور طبیعی رخ می‌دهد، اما در مواردی که به طور ناگهانی یا به شدت سیاه می‌شود یا با علائمی نگران‌کننده همراه است، باید به پزشک مراجعه کنید تا وضعیت خود را ارزیابی کند.

مهم است که بدانیم چرا جای زخم ایجاد می شود. پس از آسیب به پوست، مانند سوختگی، بریدگی یا جراحی، اسکارها در نتیجه واکنش طبیعی بدن به بهبود زخم ایجاد می‌شوند.

بهبود زخم یک فرآیند پیچیده است که شامل چهار مرحله اصلی است: هموستاز، التهاب، تکثیر و بازسازی بافت. هموستاز به سادگی به این معنی است که یک لخته خون تشکیل می شود تا جریان خون را متوقف کند. التهاب به دلیل گشاد شدن رگ های خونی و تجمع مواد مغذی و سلول هایی که برای ترمیم بافت آسیب دیده کار می کنند رخ می دهد. تکثیر به این معنی است که سلول های اطراف زخم شروع به تکثیر می کنند تا بافت جدیدی تشکیل شود که زخم را می بندد. در نهایت، بازسازی بافت شامل تولید پروتئینی به نام کلاژن برای حمایت از بافت جدید است. اسکارها در این مرحله نهایی بهبود زخم ایجاد می شوند.

درمان سیاه شدن جای زخم

روش‌های درمانی برای کمک به تخلیه و بهبود زخم‌های سیاه شده ممکن است بستگی به نوع و علت زخم داشته باشد. در ادامه چند روش عمومی برای درمان سیاه شدن جای زخم ذکر شده است:

مراجعه به پزشک: سیاه شدن جای زخم و نگران کارآمدی و سلامتی پوست خود هستید، اولین گام باید مراجعه به پزشک باشد. پزشک می‌تواند علت سیاه شدن زخم را تشخیص دهد و برنامه‌ای درمانی مناسب را تعیین کند.

تجربه الکتروکرودرمال: این روش استفاده از جریان‌های الکتریکی برای بهبود جریان خون و تحریک تولید کلاژن در ناحیه زخمی می‌باشد و می‌تواند به تخلیه و بهبود رنگ زخم کمک کند.

استفاده از کرم‌ها و ژل‌ها: برخی کرم‌ها و ژل‌ها ممکن است حاوی موادی باشند که به تغییر رنگ زخم کمک کنند. پزشک شما می‌تواند به شما محصولات مناسبی توصیه کند.

لیزر درمانی: برای زخم‌هایی که به سیاهی مرتبط با تجمع ملانین پوستی اقدام می‌کنند، از لیزر‌های مختلفی برای کاهش رنگ سیاه استفاده می‌شود.

مراقبت از پوست: مراقبت مناسب از پوست زخمی می‌تواند به بهبود سریع‌تر و تخلیه زخم کمک کند. این شامل تمیز کردن زخم، استفاده از باندهای زخمی مناسب، و جلوگیری از تحریک‌های معلق نظیر نور خورشید می‌شود.

توجه داشته باشید که بهبود زخم و تغییر رنگ آن ممکن است زمان بر باشد و نیاز به صبر داشته باشد. همچنین، بهتر است توصیه‌های پزشک خود را رعایت کنید و مراقبت منظم از زخم را ادامه دهید.

اسکارهای قرمز یا بنفش

در مراحل اولیه بهبود زخم، زخم و اسکار در حال رشد قرمز یا بنفش متمایل به قرمز به نظر می رسد. این به این دلیل است که ناحیه آسیب دیده سیگنال هایی را به بدن ارسال می کند تا جریان خون بیشتری را به ناحیه هدایت کند تا به روند بهبودی کمک کند.

بخشی از این جریان خون جدید توسط توسعه خود به خودی رگ های خونی جدید ایجاد می شود، چیزی به نام رگ زایی. علاوه بر این، رگ‌های خونی موجود گشاد می‌شوند تا جریان خون بیشتری و همچنین واسطه‌های التهابی، سلول‌های ایمنی، مواد مغذی و فاکتورهای رشد وارد منطقه شده و آسیب را ترمیم کنند. در طی این فرآیندها، فرد شروع به تجربه اثرات فیزیکی التهاب، مانند تورم و ظاهر قرمز یا بنفش متمایل به قرمز در جای زخم خود می کند.

آیا باید نگران لایه محافظ پوست باشیم؟

دلمه ها دفاعی در برابر آوار، عفونت و از دست دادن خون هستند. هنگامی که به پوست خود آسیب می رسانید و خونریزی می کند، لخته خون تشکیل می شود. در نهایت، لخته خون سخت می شود و به یک لایه محافظ پوسته ای معروف به دلمه تبدیل می شود. همانطور که بافت آسیب دیده بازسازی می شود، پوست جدید جایگزین آن می شود.

به طور معمول، لایه محافظ پوست قرمز تیره یا قهوه ای است. با افزایش سن این محافظ پوست تیره تر می شود و حتی ممکن است سیاه شود. دلمه سیاه معمولاً به معنای بالغ شدن فرآیند بهبودی نیست.

آیا لایه محافظ پوست نشانه عفونت است؟

دلمه سیاه نشانه عفونت نیست. علائم عفونت عبارتند از:

قرمزی در اطراف زخم گسترش می یابد
افزایش تورم در اطراف زخم
افزایش درد یا حساسیت در اطراف زخم
ترشح چرک از زخم
رگه های قرمزی که از زخم پخش می شوند
تب

در صورت مشاهده هر یک از این علائم با پزشک خود تماس بگیرید. عفونت ها اغلب نیاز به آنتی بیوتیک دارند.

چگونه لایه محافظ پوست را درمان کنیم

ممکن است چند هفته طول بکشد، اما زخم های جزئی باید خود به خود بهبود یابند. لایه محافظ در نهایت می افتد. ممکن است بتوانید روند را با موارد زیر تسریع کنید:

لایه محافظ پوست وقتی کار خود را برای محافظت از زخم به پایان رساند، این لایه به طور طبیعی می افتد.
تمیز نگه داشتن منطقه می توانید به آرامی ناحیه مورد نظر را بشویید اما با دست های شسته نشده پوسته را لمس نکنید.
مرطوب کردن منطقه پوست خشک می تواند روند بهبود را کند کند.
استفاده از کمپرس گرم. یک کمپرس گرم می تواند جریان خون را افزایش داده و به حفظ رطوبت کمک کند. همچنین می تواند به تسکین خارشی که اغلب با بهبودی همراه است کمک کند.

آیا پوسته رنگی می تواند نشانه سرطان باشد؟

در شرایط مناسب، هر پوسته رنگی می تواند نشانه سرطان پوست باشد. این بدان معنا نیست که هر دلمه نشانه سرطان پوست است.

زخم باز – شاید با پوسته پوسته شدن یا تراوش کردن نواحی – که بهبود می یابد و سپس عود می کند، می تواند نشانه ای از کارسینوم سلول سنگفرشی یا سلول بازال باشد.

سرطان سلول های بازال و سنگفرشی در مناطقی از پوست شما که در معرض نور خورشید قرار گرفته اند رخ می دهد. این مناطق معمولاً شامل موارد زیر است:

پشت دست ها
صورت
لب
گردن

اگر زخم‌هایی دارید که بهبود نمی‌یابند یا رشد پوستی جدید یا در حال تغییری دارید، فوراً به پزشک خود مراجعه کنید.

دلمه ها جذابیت خاصی ندارند، اما هدف مهمی دارند. آنها از زخم ها در برابر باکتری ها محافظت می کنند. اگر لایه محافظ شما سیاه است، به احتمال زیاد نشانه آن است که برای خشک شدن و از دست دادن رنگ قهوه ای مایل به قرمز قبلی، مدت زمان کافی در جای خود بوده است.

اگر زخم شما به طور کامل خوب نشد، یا خوب شد و برگشت، با پزشک درمان زخم خود تماس بگیرید. اگر نگران سرطان پوست هستید به آنها اطلاع دهید.

دلمه زرد

دلایل مختلفی وجود دارد که چرا یک دلمه ممکن است به رنگ زرد باشد. ممکن است به دلیل روند بهبودی یا مایع حاوی سرم باشد. اگر دلمه نیز ملتهب، دردناک یا چرک نشتی دارد، می تواند نشانه عفونت باشد.

دلمه بخشی از توانایی طبیعی شگفت انگیز بدن شما برای التیام خود است. هنگامی که دچار بریدگی، ساییدگی یا زخم خونریزی می‌شوید، پوسته‌ای ایجاد می‌شود که خونریزی را متوقف می‌کند و بریدگی را با یک لایه محافظ می‌پوشاند. این لایه از:

پلاکت ها
سایر سلول های خونی، از جمله گلبول های قرمز
فیبرین (یک پروتئین)

این اجزا به هم متصل می شوند و لخته ایجاد می کنند. هنگامی که لخته سفت می شود، شما دچار دلمه می شوید. در طول فرآیند بهبودی، سلول‌های بافت همبند زیر لایه محافظ منقبض شده و لبه‌های زخم را مانند بخیه به هم می‌کشند. هنگامی که زخم بهبود می یابد، دلمه می افتد تا پوست سالم و ترمیم شده زیر آن نمایان شود.

دلمه ها که به عنوان پوسته نیز شناخته می شوند بسیار مفید هستند. آنها علاوه بر جلوگیری از خونریزی و تثبیت زخم ها، از پوست در برابر باکتری ها و سایر میکروب ها نیز دفاع می کنند و به جلوگیری از عفونت در زمانی که پوست در حال بازسازی است کمک می کند.