زخم تروما چیست ،معمولاً به عنوان بریدگی ها، پارگی ها یا زخم های سوراخ شده تعریف می شوند که باعث آسیب به پوست و بافت های زیرین شده اند. زخم های حاد، زخم های بریده شده و زخم های نافذ سه دسته ای هستند که زخم های تروما را تشکیل می دهند. زخم حاد زمانی رخ می دهد که پوست کنده یا پاره شده و ظاهری دندانه دار دارد.
یک زخم حاد معمولا حاوی اجسام خارجی مانند شن، شیشه، فلز یا شن است. در زخم های تروما حاد، غیر معمول نیست که لایه های بافت به راحتی در امتداد قسمت داخلی برش قابل مشاهده باشند. اما زخم‌های نافذ عمیق‌ترین و شدیدترین زخم‌های تروماتیک محسوب میشوند، زیرا اغلب در نتیجه ضربه زدن با چاقو یا تحمل یک زخم گلوله ایجاد میشوند.
فهرست موضوعات
چه عواملی سبب زخم تروما میشود
برش هایی که عموماً توسط چاقو ایجاد می شوند. بریدگی‌های این نوع زخم‌ها معمولاً لبه‌های تمیز دارند.
خراشیدگی های ناشی از خراشیدن پوست، که عموماً حاوی نوعی زباله مانند شن، ماسه، فلز یا شیشه است.
ضربه ناشی از زور. این نوع زخم تروما معمولاً با تصادفات وسایل نقلیه همراه است که در آن قسمت‌های بدن واقعاً له میشوند و پوست دچار انواع پارگی‌ها و زخم‌های بریده میشود.
جراحات گلوله و گلوله، که می تواند باعث زخم ورودی و خروجی شود.
نیش حیوانات که به پوست و بافت ها نفوذ می کند.
روش های درمانی برای زخم تروما
به دلیل شدت زخم های تروما و طیف وسیعی از علل آنها، درمان می تواند به سادگی تمیز کردن و پانسمان زخم باشد یا می تواند گسترده تر باشد و نیاز به روش درمان زخم جراحی برای بستن زخم و تثبیت بیمار داشته باشد. درمان زخم های تروماتیک شامل ترمیم آسیب به ساختارهای بافتی زیرین بدن، حذف هرگونه ذرات خارجی و امکان تخلیه زخم ها است. همه این مراحل برای جلوگیری از احتمال عفونت و بهبود بهبود ضروری است. فرآیندهای درمانی عمومی برای زخم های تروماتیک ممکن است شامل موارد زیر باشد:
پارگی: محل بریدگی با استفاده از محلول نمکی استریل تمیز می شود و مواد زائد از زخم خارج می شوند. یک ژل آنتی بیوتیک برای جلوگیری از عفونت استفاده می شود و سپس یک پانسمان استریل برای تمیز و محافظت از زخم استفاده می شود.
زخم نفوذی: اغلب در اتاق عمل تحت بیهوشی عمومی ترمیم می شود. پس از ایجاد برش‌های جراحی، مواد خارجی از زخم خارج میشوند در حالی که علائم حیاتی بیمار در طول عمل به طور مداوم کنترل میشوند. سپس زخم را با بخیه می‌بندند و با باند استریل می‌پوشانند. هنگامی که زخم تروما درمان شد، مسائل پزشکی ثانویه ممکن است با مداخله جراحی برطرف شود.
خراشیدگی: زخم با یک گاز استریل آغشته به سالین تمیز می شود تا هر گونه زباله از بین برود. سپس زخم را بانداژ می کنند و اجازه می دهند پوسته پوسته شود. تقریباً در تمام موارد زخم های تروما، به بیماران واکسن کزاز داده می شود تا خطر عفونت کزاز کاهش یابد.
بهبودی از زخم تروما
یکی از معجزات بدن انسان این است که به طور طبیعی پوست و بافت جدید را در هنگام آسیب بازسازی می کند. با این حال، در موارد آسیب شدید، روند بازسازی و بهبود زخم می تواند به طور چشمگیری کند شود. زخم هایی که بخیه زده شده اند هنوز به زمان مناسبی برای بهبودی نیاز دارند تا ساختارهای داخلی حتی پس از برداشتن بخیه ها ترمیم شوند.
تفاوت بین انواع زخم های باز ناشی از ضربه را بیاموزید.زخم های باز تروماتیک شامل اختلال در یکپارچگی پوست و بافت های زیرین ناشی از نیروهای مکانیکی است. به عبارت دیگر، این زخم ها در اثر تماس کوتاه اما شدید با جسم یا سطح دیگری ایجاد می شوند.انواع زخم های تروماتیک عبارتند از ساییدگی، پارگی، بریدگی، سوراخ شدن و بریدگی.تمایز انواع زخم های باز تروماتیک شامل توجه به ویژگی های بافت و همچنین ماهیت نیروی مکانیکی ایجاد کننده آن است.در زیر، شش زخم باز حاد و تروماتیک را که معمولاً اشتباه گرفته میشوند، بیان می‌کنیم.
سایش پوست
خراشیدگی ناشی از برش پوست توسط یک سطح ناهموار است. آنها به صورت خطوطی از پوست خراشیده با نقاط ریز خونریزی ظاهر می شوند.اندازه آنها می تواند از زانوی خراشیده معمولی تا بثورات جاده ای در ناحیه وسیعی از بدن متفاوت باشد.
پاکسازی پوست
در اصطلاح افراد عادی، خراش نامیده می شود. این شبیه به سایش است زیرا برش ضخامت جزئی پوست است.با این حال، فرسایش به دلیل نیروی مکانیکی که باعث ایجاد آن شده است، خطی (خط مانند) به طور قابل توجهی با خراشیدن است.هنگام ارزیابی یک مورد درماتیت پوستی مرتبط با رطوبت، نواحی فرسایش را به صورت برهنه شده و نه پاک شده ثبت کنید.
پارگی پوست
پارگی پوست زخمی است که در اثر برش، اصطکاک و یا نیروی بلانت ایجاد میشود که منجر به جدا شدن لایه‌های پوست میشود. پارگی پوست می تواند ضخامت جزئی یا ضخامت کامل باشد.پارگی های پوستی عمدتاً در اندام های انتهایی افراد مسن به دلیل تغییرات در ساختار پوست که آن را شکننده تر می کند، مانند صاف شدن محل اتصال بین درم و اپیدرم ایجاد می شود. نوزادان نیز در برابر پارگی پوست آسیب پذیرتر هستند.
سیستم طبقه بندی پارگی پوست
نوع 1: بدون ریزش پوست. پارگی خطی یا فلپ که می تواند برای پوشاندن بستر زخم تغییر موقعیت دهد.
نوع 2: از دست دادن جزئی پوست. از دست دادن نسبی فلپ که نمی توان آن را برای پوشاندن بستر زخم تغییر موقعیت داد.
نوع 3: از دست دادن کل فلپ که کل بستر زخم را آشکار می کند.
از آنجایی که 1.5 میلیون مورد پارگی پوست در بین بیماران در بیمارستان ها، مراکز مراقبت طولانی مدت و سایر محیط ها گزارش شده است، تلاش های جهانی برای ترویج پیشگیری از پارگی پوست در این موسسات وجود دارد.تلاش‌ها شامل توصیه اصلاحات محیطی و افزایش آگاهی در مورد مراقبت مناسب از پیری و پوست نابالغ است.
کنده شدن پوست
کنده شدن پوست، که به آن “دگلوینگ” نیز می گویند، زمانی رخ می دهد که بافت نه تنها جدا شود بلکه به زور از بدن جدا شود. با خونریزی شدید و سریع و عدم وجود بافت مشخص می شود.بریدگی ها به عمق بافت زیر جلدی یا بیشتر (عضله یا استخوان) می روند.تفاوت اصلی بین پارگی های پوستی و بیرون زدگی عمق است که به طور مستقیم با سطح نیروی اعمال شده مرتبط است.پارگی می تواند هم ضخامت کامل یا هم جزئی باشد. با این حال، در مورد پارگی پوست، ضخامت کامل معمولاً به اندازه کافی عمیق است که بافت زیر جلدی را در معرض دید قرار دهد.
پارگی پوست
پارگی ها زخم های پاره شده یا دندانه دار با لبه هایی هستند که به راحتی روی هم قرار نمی گیرند. پارگی های پارگی معمولاً در اثر ضربه با نیروی بلانت، مانند ضربه، افتادن یا برخورد ایجاد می شوند.
سوراخ شدن
زخم های سوراخ شده توسط یک جسم نوک تیز که عمیقاً به پوست نفوذ می کند مانند ناخن ایجاد می شود. به طور کلی، زخم های سوراخ شده عمیق تر از پهن هستند.به طور معمول، خونریزی کمی در قسمت بیرونی زخم و خونریزی بیشتر در داخل زخم وجود دارد که باعث تغییر رنگ می شود. زخم های سوراخ شده ممکن است جدی به نظر نرسند، اما به دلیل ورود میکروب ها به لایه های عمیق تر پوست، ممکن است به راحتی عفونی شوند. همچنین این خطر وجود دارد که جسم سوراخ کننده ممکن است شکسته شود و در لایه های پوست باقی بماند.
توجه داشته باشید که چندین نوع زخم باز می تواند ناشی از یک منبع زخم تروما باشد.گاز گرفتن از یک سگ بزرگ می تواند باعث آسیب شود که ممکن است منجر به پارگی، سوراخ شدن زخم و بیرون آمدن شود.با استفاده از اصطلاحات صحیح برای زخم های باز، می توانید به طور واضح و کارآمد با تیم خود ارتباط برقرار کنید و به آنها درک دقیقی از زخم در حال درمان بدهید.
مانند هر زخم باز دیگری، زخم های باز تروماتیک در معرض خطر عفونت هستند. اگر زخم آسیب تروماتیک علائم عفونت مانند تخلیه، بو، قرمزی، گرمی، تورم را ایجاد کند یا بیمار تب، تهوع یا لرز داشته باشد یا اگر بیمار مسن، خیلی جوان، نقص ایمنی یا در معرض خطر مانند دیابت باشد، زخم تروما نیز باید توسط یک کلینیک درمان زخم در ایران ارزیابی شوند.
چه افرادی دچار زخم تروما میشوند
زخم تروما یکی از شایع‌ترین انواع آسیب‌های بدنی هستند که به دلایل مختلف می‌توانند رخ دهند. این زخم‌ها به دلیل ضربه‌ها، برخوردها یا جراحات ناگهانی ایجاد میشوند و ممکن است از سطحی تا شدید متغیر باشند. اما چه کسانی بیشتر در معرض این نوع زخم‌ها قرار دارند؟
ورزشکاران و افرادی که فعالیت بدنی شدید دارند
ورزشکاران، به‌ویژه آن‌هایی که در ورزش‌های پرخطر مانند فوتبال، بسکتبال، راگبی، یا ورزش‌های رزمی فعالیت می‌کنند، به طور مداوم در معرض خطر آسیب‌های تروما هستند. برخوردها، سقوط‌ها و حرکات ناگهانی می‌توانند به زخم‌های تروما منجر شوند. حتی فعالیت‌های بدنی روزمره و تمرینات سنگین نیز ممکن است باعث ایجاد زخم‌های سطحی یا عمیق شوند.
کارگران و افرادی با شغل‌های پرخطر
افرادی که در صنایع پرخطر مانند ساخت و ساز، معدن‌کاری، یا خدمات اضطراری کار می‌کنند، به دلیل شرایط کاری سخت و استفاده از ابزارها و ماشین‌آلات سنگین، بیشتر مستعد زخم‌های تروما هستند. این افراد ممکن است دچار بریدگی‌ها، پارگی‌ها یا آسیب‌های شدیدتری شوند که نیاز به درمان فوری دارند.
رانندگان و مسافران در تصادفات جاده‌ای
تصادفات جاده‌ای یکی از رایج‌ترین علل زخم تروما هستند. رانندگان و مسافران در هنگام تصادف می‌توانند دچار جراحات مختلفی شوند، از جمله بریدگی‌ها، کبودی‌ها و حتی زخم‌های عمیق و خطرناک. این نوع زخم‌ها به دلیل شدت ضربه و سرعت بالا، اغلب نیازمند مراقبت‌های فوری و تخصصی هست.
کودکان و نوجوانان
کودکان و نوجوانان به دلیل فعالیت‌های پرتحرک و بازی‌های بی‌پروا، به‌ویژه در محیط‌های باز، بیشتر در معرض زخم‌های تروما هستند. سقوط از ارتفاع، برخورد با اشیاء و حتی دویدن‌های بی‌ملاحظه می‌توانند به زخم‌های سطحی و گاهی جدی منجر شوند.
سالمندان
سالمندان نیز به دلیل کاهش تعادل و قدرت بدنی، بیشتر در معرض زخم‌های تروما قرار دارند. حتی یک سقوط ساده می‌تواند به زخم‌های جدی و مشکلات پیچیده منجر شود.آگاهی از خطرات و اتخاذ اقدامات پیشگیرانه می‌تواند به کاهش وقوع و بهبود تخصصی زخم سریع‌تر آنها کمک کند.
