زخم عروقی

زخم های عروقی زخم هایی روی پوست شما هستند که به دلیل مشکلات گردش خون ایجاد می شوند. آنها بیشتر در اندام های شما – به ویژه ساق پاهای شما شایع هستند، اما می توانند در جاهای دیگر بدن نیز ایجاد شوند. این زخم ها ممکن است مدت زیادی طول بکشد تا بهبود یابند و ممکن است نیاز به درمان تخصصی از جمله جراحی زخم داشته باشند.شایع ترین نوع زخم عروقی، زخم وریدی است که زخم استاز نیز نامیده می شود، این به دلیل مشکلات گردش خون است که باعث کند شدن خروج خون از پاها و پاها می شود.

زخم های عروقی می توانند دو علت متفاوت داشته باشند. یکی از گردش خون ضعیف در شریان های شماست که مواد مغذی و اکسیژن را به بدن می رساند. نوع دیگر زخم عروقی ناشی از گردش خون ضعیف در وریدهای شماست که خون و مواد زائد را از بدن گرفته و به قلب باز می گرداند. شایع ترین نوع زخم عروقی، زخم وریدی است.

زخم عروقی چقدر شایع هستند؟

زخم های عروقی بسیار شایع هستند، به خصوص با افزایش سن. حدود 1 درصد از بزرگسالان در ایالات متحده زخم عروقی دارند. برای بزرگسالان بالای 65 سال، می تواند بین 3 تا 5 درصد باشد.

زخم عروقی چگونه بر بدن من تأثیر می گذارد؟

زخم های عروقی می توانند اثرات منفی متعددی بر زندگی شما داشته باشند. این شامل:

افزایش خطر عفونت: پوست شما یک سد محافظ است که میکروب ها را بیرون نگه می دارد و زخم عروقی راهی است که میکروب ها می توانند آن مانع را دور بزنند.اگر عفونت درمان نشود، می تواند گسترش یابد و منجر به یک بیماری بسیار کشنده به نام سپسیس شود. این زمانی است که بدن شما به شدت به یک عفونت بزرگ واکنش نشان می دهد که سیستم ایمنی بدن شروع به آسیب رساندن به قسمت های مختلف بدن خود می کند.

قانقاریا عفونت ها : یا کمبود جریان خون که در وهله اول باعث ایجاد زخم شده است – می تواند باعث مرگ سلول های بافت مجاور شود. این می تواند باعث قانقاریا شود که در صورت عدم درمان، گسترش یافته و در نهایت کشنده خواهد بود.

درد و محدودیت حرکت: زخم های عروقی می توانند بسیار دردناک باشند. بسته به موقعیت مکانی آنها، آنها می توانند شما را از کار، استراحت یا انجام کارهایی که معمولاً از آنها لذت می برید باز دارند. از آنجایی که فعالیت بدنی گردش خون را بهبود می بخشد، یک زخم عروقی دردناک می تواند شما را از حرکت بازدارد و زخم را حتی بدتر کند.

علائم زخم عروقی چیست؟

علائم زخم عروقی به علت ایجاد آن بستگی دارد. به دلیل اینکه بسیاری از شرایط زمینه ای برای انواع مختلف زخم ها به هم مرتبط هستند، معمولاً چندین علت به طور همزمان اتفاق می افتد.علائم زیر اغلب قبل از تشکیل زخم وریدی وجود دارد.

پاها دچار گرفتگی و تورم می شوند.پوست ضخیم یا سفت می شود و به رنگ های تیره، معمولاً قرمز، بنفش یا قهوه ای تغییر می کند.سوزن سوزن شدن و خارش ناحیه آسیب دیده (به این درماتیت استازی گفته می شود).وریدهای واریسی یکی از نشانه‌های رایج ابتلا به مشکلات سیاهرگی است.

زخم های استاز معمولاً این علائم را دارند:

زخم ها در نزدیکی مچ پا ایجاد می شوند.
زخم ها کم عمق تر هستند و ممکن است قرمز باشند و لایه ای زرد رنگ آنها را بپوشاند.
زخم ها شکل نامنظمی دارند و لبه های آن ناهموار است.
ناحیه اطراف زخم ممکن است براق باشد و ممکن است پوست نازک به نظر برسد. این ناحیه اغلب گرمتر از پوست دورتر است.
زخم ها دردناک هستند و ممکن است خونریزی یا ترشح کنند. اگر آنها آلوده باشند، ممکن است بوی بد و چرک داشته باشند.

علائم زخم شریانی

علائم زیر معمولا قبل از ایجاد زخم شریانی رخ می دهد.

پوست نزدیک زخم براق و خشک است. همچنین ممکن است کشیده یا نازک به نظر برسد.
ریزش مو در اندام آسیب دیده یا نزدیک زخم به دلیل عدم جریان خون.
هنگامی که دراز می کشید یا پاهای خود را بالا می آورید ممکن است جریان خون شما محدود باشد. این می تواند باعث رنگ پریدگی یا احساس خنک شدن پاهای شما شود و ممکن است پا یا پای شما هنگام بلند شدن یا دراز کشیدن درد بگیرد. (اجازه دادن آویزان شدن پای شما می تواند باعث توقف درد شود. پا یا پای شما نیز ممکن است در اثر جریان خون دوباره قرمز شود.)

زخم‌ها معمولاً در قسمت‌هایی از بدن که دورتر از قلب شما هستند، به‌خصوص روی انگشتان پا و بین انگشتان پا شروع می‌شوند.
زخم ها به رنگ های تیره تر به خصوص قرمز، زرد، خاکستری و سیاه ظاهر می شوند.
زخم ها عمیق تر هستند و ممکن است بتوانید ماهیچه ها یا تاندون ها را ببینید.
لبه های اطراف زخم بالا آمده یا به نظر می رسد که به سمت بیرون رانده شده اند.

زخم ها خونریزی ندارند و ممکن است درد نداشته باشند.

زخم های عروقی چه کسانی را مبتلا می کند؟

زخم های عروقی معمولا برای افراد مسن یا کسانی که مشکلات سلامتی خاصی دارند، به ویژه مشکلات مربوط به قلب و سیستم گردش خون اتفاق می افتد. شرایط مرتبط عبارتند از:

دیابت و چاقی

بیماری های عروق محیطی (یا بیماری شریان محیطی یا بیماری وریدهای محیطی)

بیماری قلبی عروقی (قلبی)

فشار خون بالا (فشار خون بالا)
سیگار کشیدن و استفاده از محصولات تنباکو.

زخم های عروقی همچنین می توانند زمانی اتفاق بیفتند که چیزی غیر از یک بیماری یا بیماری جریان خون را مختل کند. نمونه هایی از این موارد عبارتند از:

صدمات. شکستگی استخوان، سوختگی یا آسیب عضلانی می تواند به عروق خونی مجاور آسیب برساند و منجر به مشکلات گردش خون شود.

ایستادن طولانی مدت، به خصوص در یک نقطه بدون حرکت، مانند صندوقدار، نانوا یا کارکنان رستوران، می تواند باعث تجمع خون وریدی در پاهای آنها شود. اگر دریچه های وریدها به خوبی کار نکنند، ممکن است خون به اندازه کافی به قلب باز نگردد. این فشار بیش از حد به رگ‌های شما وارد می‌کند که باعث بزرگ شدن آن‌ها می‌شود و منجر به واریس می‌شود.

سابقه خانوادگی. سابقه خانوادگی قوی همچنین می تواند فرد را مستعد ابتلا به زخم های عروقی کند.

چه چیزی باعث ایجاد زخم عروقی می شود؟

زخم های عروقی را معمولاً می توان بر اساس علت آنها گروه بندی کرد. با این حال، شرایط متعددی باعث ایجاد زخم می شود. یک مثال از این موضوع این است که چگونه دیابت می تواند باعث ایجاد زخم های عروقی شود.

زخم های استاز. اینها که به دلیل مشکلات ورید ایجاد می شوند، اکثریت زخم های عروقی را تشکیل می دهند. اینها با افزایش سن در پاهای شما شایع‌تر است و به این دلیل اتفاق می‌افتد که دریچه‌های رگ‌های پای شما نمی‌توانند کار خود را به درستی انجام دهند. این بدان معنی است که آنها نمی توانند خون – که باید به سمت قلب شما هدایت شود – را از پایین کشیدن توسط گرانش متوقف کنند. در نتیجه، خون اضافی در پاهای شما فشار زیادی به رگ‌های خونی وارد می‌کند که نشت می‌کنند و می‌ترکند. با گذشت زمان، این می تواند زخم ایجاد کند.

زخم های شریانی. به این زخم های ایسکمیک نیز می گویند. اینها به دلیل محدودیت جریان خون در ناحیه آسیب دیده، مشکلی به نام ایسکمی رخ می دهد. قسمت آسیب دیده بدن، معمولاً یک اندام، به آرامی به دلیل کمبود جریان خون می میرد.

چگونه زخم عروقی تشخیص داده می شود؟

یک متخصص درمان زخم می تواند به سرعت زخم عروقی را با بررسی آن تشخیص دهد. آنها به دقت به زخم نگاه می کنند و ممکن است ناحیه اطراف آن را احساس کنند و علائم خاصی را بررسی کنند.

با این حال، ارائه‌دهنده شما همچنین می‌خواهد هر چیزی که باعث ایجاد زخم شده است را تشخیص دهد. بخش‌هایی از معاینه زخم به آن‌ها کمک می‌کند تا این کار را انجام دهند، اما آزمایش‌های خاصی را نیز برای کمک به درک کامل علت درخواست می‌کنند، عمدتاً به این دلیل که زخم‌های عروقی می‌توانند دلایل متعددی داشته باشند و بسیاری از آن علل می‌توانند مرتبط باشند.

چه آزمایشاتی برای تشخیص علت زخم عروقی انجام می شود؟

ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی یا متخصص شما موارد زیر را انجام می دهد:

فشار خون. پزشک فشار خون بازوی شما را اندازه گیری می کند. آنها همچنین فشار خون را در پاهای شما اندازه گیری می کنند تا ببینند آیا بین این دو تفاوت وجود دارد یا خیر. این تست شاخص مچ پا-بازویی (ABI) نامیده می شود.

آزمایش خون. آزمایش‌های خون می‌تواند به ارائه‌دهنده کمک کند تا تشخیص دهد یا به او کمک کند تا نحوه درمان زخم را در آینده تعیین کند. یکی از آزمایش‌ها، به‌ویژه، آزمایش هموگلوبین A1C است که می‌تواند تشخیص دهد که آیا دیابت دارید یا خیر، و در صورت یافتن دیابت، شدت آن را تعیین می‌کند.
تصویربرداری. ارائه‌دهنده شما ممکن است آزمایش‌های تصویربرداری را برای بررسی نه تنها خود زخم، بلکه جریان خون اطراف آن را نیز تجویز کند. آنها همچنین ممکن است تصویربرداری از شریان‌ها و وریدهای اصلی را در جای دیگری در بدن شما درخواست کنند، زیرا اینها همچنین می‌توانند نشانه‌هایی از مشکلات مربوط به زخم عروقی را نشان دهند. این آزمایشات می تواند شامل عکسبرداری با اشعه ایکس، ام آر آی، سی تی اسکن و سونوگرافی باشد.

آیا زخم های عروقی قابل درمان هستند؟

در بسیاری از موارد، بهبود زخم عروقی امکان پذیر است. با این حال، احتمال بهبود زخم بستگی به شدت آن دارد، بنابراین درمان زودهنگام زخم های عروقی برای یک نتیجه خوب حیاتی است.

همچنین رسیدگی به مشکل زمینه ای که باعث ایجاد زخم شده است ضروری است. پزشک شما احتمالاً نه تنها مراقبت از زخم، بلکه برای مشکلات سلامت زمینه‌ای که دارید را نیز توصیه می‌کند. برخی از توصیه های آنها شامل تغییراتی در شیوه زندگی است که به کاهش خطر ابتلا به زخم دیگر کمک می کند. تغییرات همچنین باید به بهبود کلی کیفیت زندگی شما کمک کند.