درمان زخم بستر یا زخم فشاری چست ؟

زخم بستر نتیجهٔ فشار و اصطکاک مداوم بر روی پوست است و عوامل مختلفی می‌توانند خطر ایجاد آن را افزایش دهند. برخی از عوامل خطر زخم بستر عبارتند از:

1.بیماری‌های مزمن:

بیماری‌هایی مانند دیابت، فشار خون بالا، بیماری‌های قلبی، و بیماری‌های عصبی می‌توانند خطر ایجاد زخم بستر را افزایش دهند. افراد مبتلا به این بیماری‌ها ممکن است حس تو دردی کمتری داشته باشند و از این رو آسیب‌های پوستی را به راحتی تشخیص ندهند.

2.بیماری‌های پوستی:

بیماری‌هایی مثل اکزما، پسوریازیس، و عفونت‌های پوستی می‌توانند پوست را حساس‌تر به آسیب کنند و خطر زخم بستر را افزایش دهند.

3. سن:

افراد مسن به دلیل تغییرات طبیعی در پوست و عضلات، بیشترین خطر ایجاد زخم بستر را دارند.

4. تغذیه نامناسب:

عدم مصرف کافی مواد غذایی یا تغذیه نامناسب می‌تواند باعث ضعف عضلات و وضعیت پوستی شود که به افزایش خطر زخم بستر منجر می‌شود.

5. ترتیبات مکانیکی:

اصطکاک پوست با سطوح تخت بستر یا وسایل دیگر می‌تواند به آسیب پوستی منجر شود. انتقال بیماران به شکل نادرست و تحریک‌های مکانیکی ناصحیح نیز می‌توانند عوامل خطر زخم بستر باشند.

6. فشار مداوم:

فشار مداوم بر روی نقاط خاصی از پوست، به ویژه در افرادی که برای مدت طولانی در تخت بستری قرار دارند، می‌تواند منجر به کاهش جریان خون به نواحی پوستی شود و زخم بستر ایجاد کند.

7. معلولیت حرکتی:

افرادی که قادر به حرکت کردن نیستند یا معلولیت حرکتی دارند، بیشترین خطر زخم بستر را دارند زیرا نمی‌توانند به تغییر مکان منظم و جلوگیری از فشار مداوم بر روی پوست بپردازند.

برای پیشگیری از ایجاد زخم بستر، مراقبت‌های منظم تغییر مکان بیمار، استفاده از تجهیزات مناسب برای تخت بستر، و مراقبت دقیق از پوست بسیار حائز اهمیت است. همچنین، شناسایی زمانی که بیمار در خطر بیشتری برای ایجاد زخم بستر است و اتخاذ تدابیر پیشگیرانه می‌تواند به جلوگیری از ایجاد زخم‌های بستر کمک کند.