زخم فشاری چیست و چگونه درمان می شود

زخم فشاری زمانی اتفاق می‌افتد که فرد در بستر بی‌حرکت یا بیهوش باشد و یا قادر به احساس درد نباشد. زخم بستر زخم هایی هستند که در نواحی از پوست که به دلیل دراز کشیدن در رختخواب، نشستن روی ویلچر یا گچ گرفتن برای مدت طولانی تحت فشار هستند، ایجاد می شود. زخم بستر همچنین آسیب های فشاری ، زخم های فشاری یا زخم های پوستی نامیده می شود.

زخم بستر می تواند یک مشکل جدی در میان سالمندان ضعیف باشد. اگر یک فرد بی حرکت یا در بستر، چرخانده نشود، به درستی در موقعیت قرار نگیرد و از تغذیه و مراقبت از پوست خوب استفاده نشود، زخم بستر ایجاد می شود. افراد مبتلا به دیابت، مشکلات گردش خون و تغذیه نامناسب در معرض خطر بیشتری قرار دارند.

پزشک درمان زخم شما احتمالاً پوست شما را به دقت بررسی می کند تا تصمیم بگیرد که آیا زخم فشاری دارید یا خیر و اگر چنین است، مرحله ای را به زخم اختصاص دهد. مرحله بندی به تعیین بهترین درمان برای شما کمک می کند. ممکن است برای ارزیابی سلامت عمومی خود نیاز به آزمایش خون داشته باشید.

پزشک شما ممکن است سوالاتی مانند:

زخم فشاری اولین بار چه زمانی ظاهر شد؟

درجه درد چقدر است؟

آیا در گذشته زخم فشاری داشته اید؟

چگونه مدیریت شدند و نتیجه درمان چه بود؟

چه نوع کمک مراقبتی در دسترس شماست؟

روال شما برای تغییر موقعیت چیست؟

چه شرایط پزشکی برای شما تشخیص داده شده است و درمان فعلی شما چیست؟

رژیم غذایی معمولی روزانه و مصرف مایعات شما چقدر است؟

چه چیزی باعث ایجاد زخم فشاری می شود؟

زخم فشاری زمانی ایجاد می شود که خون رسانی به پوست برای بیش از 2 تا 3 ساعت قطع شود. با از بین رفتن پوست، زخم بستر ابتدا به صورت یک ناحیه قرمز و دردناک شروع می شود که در نهایت به رنگ بنفش در می آید. در صورت عدم درمان، پوست ممکن است باز شود و ناحیه ممکن است عفونی شود..

زخم پوستی می تواند عمیق شود. می تواند به عضلات و استخوان گسترش یابد. هنگامی که زخم بستر ایجاد می شود، اغلب به کندی بهبود می یابد. بسته به شدت زخم بستر، وضعیت جسمانی فرد و وجود بیماری های دیگر مانند درمان زخم دیابتی ممکن است روزها، ماه ها یا حتی سال ها طول بکشد تا بهبود یابد. ممکن است برای کمک به روند بهبودی نیاز به جراحی داشته باشند.

زخم پوستی اغلب در موارد زیر رخ می دهد:

ناحیه باسن
پاشنه پا
پشت سر
پشت و پهلوی زانو

عوامل خطر برای زخم فشاری چیست؟

در بستر بودن، بیهوش بودن، ناتوانی در احساس درد یا بی حرکت بودن، خطر ایجاد زخم فشاری را افزایش می دهد. این خطر در صورتی افزایش می‌یابد که فرد چرخانده نشود، به درستی در موقعیت مناسب قرار نگیرد، یا تغذیه مناسب و مراقبت از پوست ارائه نشود. افراد مبتلا به دیابت، مشکلات گردش خون و سوء تغذیه بیشتر در معرض خطر هستند.

علائم زخم پوستی چیست؟

زخم پوستی به 4 مرحله از کم شدت تا شدیدترین تقسیم می شود. اینها هستند:

مرحله 1. ناحیه قرمز به نظر می رسد و در لمس کردن، گرم احساس می شود. با پوست تیره تر، این ناحیه ممکن است رنگ آبی یا بنفش داشته باشد. همچنین ممکن است فرد از سوزش، درد یا خارش شکایت کند.

مرحله 2. ناحیه آسیب دیده تر به نظر می رسد و ممکن است زخم باز، خراش یا تاول داشته باشد. فرد از درد قابل توجهی شکایت دارد و ممکن است پوست اطراف زخم تغییر رنگ دهد.

مرحله 3. این ناحیه به دلیل آسیب در زیر سطح پوست ظاهری شبیه دهانه دارد.

مرحله 4. ناحیه به شدت آسیب دیده و زخم بزرگی وجود دارد. ماهیچه ها، تاندون ها، استخوان ها و مفاصل می توانند درگیر شوند. عفونت در این مرحله یک خطر قابل توجه است.

زخم فشاری چگونه تشخیص داده می شود؟

ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی، زخم فشاری را با بررسی پوست افرادی که در معرض خطر هستند، تشخیص می دهند. آنها با توجه به ظاهرشان صحنه سازی می شوند.درمان زخم بستر توسط ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی و تیم مراقبت از زخم و بر اساس شدت بیماری با شما صحبت می شود. درمان ممکن است پس از شکسته شدن پوست دشوارتر باشد و ممکن است شامل موارد زیر باشد:

از بین بردن فشار روی ناحیه آسیب دیده،محافظت از زخم با گازهای دارویی یا سایر پانسمان های مخصوص،تمیز نگه داشتن زخم،تضمین تغذیه خوب،برداشتن بافت آسیب دیده، عفونی یا مرده (دبریدمان)،پیوند پوست سالم به ناحیه زخم (گرافت پوست)،درمان زخم با فشار منفی،دارو (مانند آنتی بیوتیک برای درمان عفونت)

متخصصان بهداشت و درمان زخم بستر را از نزدیک تماشا خواهند کرد. آنها اندازه، عمق و پاسخ به درمان را مستند می کنند.

عوارض زخم پوستی چیست؟

هنگامی که زخم پوستی در بدن ایجاد می شود و همچنین ممکن است عفونی شود و باعث تب و لرز شود. یک زخم بستر عفونی ممکن است مدت زیادی طول بکشد تا برطرف شود و نیاز به درمان زخم عفونی میباشد. همانطور که عفونت در بدن شما گسترش می یابد، همچنین می تواند باعث سردرگمی ذهنی، ضربان قلب سریع و ضعف عمومی شود.

آیا می توان از زخم فشاری پیشگیری کرد

با بررسی هر روز پوست از نظر نقاط قرمز (اولین نشانه شکستگی پوست) با توجه ویژه به نواحی استخوانی می توان از زخم فشاری جلوگیری کرد. روش های دیگر برای پیشگیری از زخم بستر یا فشاری و جلوگیری از بدتر شدن زخم های موجود عبارتند از:

چرخش و تغییر موقعیت هر 2 ساعت یکبار،نشستن عمودی و صاف روی ویلچر، تغییر وضعیت هر 15 دقیقه،ارائه بالشتک نرم در ویلچر و تخت برای کاهش فشار،ارائه مراقبت خوب از پوست با تمیز و خشک نگه داشتن پوست،ارائه تغذیه خوب زیرا بدون کالری کافی، ویتامین ها، مواد معدنی، مایعات و پروتئین، زخم بستر نمی تواند بهبود یابد، مهم است که خیلی خوب از زخم مراقبت کنید.درمان زخم‌های فشاری شامل تغییر مرتب وضعیت بدن، استفاده از تشک‌های مخصوص برای کاهش یا کاهش فشار و پانسمان برای کمک به بهبود زخم است. گاهی اوقات ممکن است نیاز به جراحی باشد.

راه های مناسب در کنترل بیماری زخم پوستی

رفتار مناسب

درمان زخم فشاری چیست و شامل کاهش فشار روی پوست آسیب دیده، مراقبت از زخم ها، کنترل درد، جلوگیری از عفونت و حفظ تغذیه مناسب است.

تیم درمان

اعضای تیم مراقبت شما ممکن است شامل موارد زیر باشند:

یک پزشک مراقبت های اولیه که بر برنامه درمانی نظارت دارد. یک پزشک یا پرستار متخصص در مراقبت از زخم،پرستاران یا دستیاران پزشکی که هم مراقبت و هم آموزش برای مدیریت زخم ها ارائه می دهند.مددکاری اجتماعی که به شما یا خانواده‌تان کمک می‌کند به منابع دسترسی داشته باشید و به نگرانی‌های عاطفی مرتبط با بهبودی طولانی‌مدت رسیدگی می‌کند. یک فیزیوتراپیست که به بهبود تحرک کمک می کند. یک کاردرمانگر که به اطمینان از سطوح مناسب نشستن کمک می کند.یک متخصص تغذیه که نیازهای غذایی شما را بررسی می کند و یک رژیم غذایی خوب را توصیه می کند.

تمیز کردن و پانسمان زخم ها

مراقبت از زخم فشاری بستگی به عمق زخم دارد. به طور کلی، تمیز کردن و پانسمان زخم شامل موارد زیر است:
تمیز کردن. اگر پوست آسیب دیده شکسته نشده است، آن را با یک پاک کننده ملایم بشویید و خشک کنید. هر بار که پانسمان را تعویض می‌کنید، زخم‌های باز را با آب یا محلول آب نمک (سالین) تمیز کنید.بانداژ گذاشتن، بانداژ با مرطوب نگه داشتن زخم باعث تسریع بهبودی می شود. همچنین سدی در برابر عفونت ایجاد می کند و پوست اطراف آن را خشک نگه می دارد. انتخاب باند شامل فیلم، گاز، ژل، فوم و پوشش های درمان شده است. ممکن است به ترکیبی از پانسمان نیاز داشته باشید.

برداشتن بافت آسیب دیده

برای بهبودی مناسب، زخم ها باید عاری از بافت آسیب دیده، مرده یا عفونی باشند. پزشک یا پرستار ممکن است بافت آسیب دیده (دبرید) را با شستن ملایم زخم با آب یا بریدن بافت آسیب دیده جدا کند.

سایر مداخلات عبارتند از:

داروهایی برای کنترل درد. داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی – مانند ایبوپروفن (، موترین IB، سایرین) و ناپروکسن سدیم – ممکن است درد را کاهش دهند. اینها می توانند قبل یا بعد از جابجایی و مراقبت از زخم بسیار مفید باشند. داروهای ضد درد موضعی نیز می توانند در طول مراقبت از زخم مفید باشند. یک رژیم غذایی سالم. تغذیه خوب باعث بهبود زخم می شود.

عمل جراحی

زخم بستر بزرگ که بهبود نمی یابد ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد. یکی از روش های ترمیم جراحی این است که از یک پد ماهیچه، پوست یا سایر بافت ها برای پوشاندن زخم و بالش زدن استخوان آسیب دیده استفاده کنید.

آزمایشات بالینی

مطالعات کلینیک مایو را بررسی کنید که درمان‌ها، مداخلات و آزمایش‌های جدید را به عنوان ابزاری برای پیشگیری، تشخیص، درمان یا مدیریت این بیماری آزمایش می‌کند.

مقابله و حمایت

افراد مبتلا به زخم بستر ممکن است ناراحتی، درد، انزوای اجتماعی یا افسردگی را تجربه کنند. با تیم مراقبت خود در مورد نیازهای خود برای حمایت و راحتی صحبت کنید. یک متخصص درمان زخم می‌تواند به شناسایی گروه‌های اجتماعی که خدمات، آموزش و پشتیبانی را برای افرادی که با مراقبت‌های طولانی مدت یا بیماری لاعلاج سروکار دارند، کمک کند.والدین یا مراقبان کودکان مبتلا به زخم فشاری می توانند با یک متخصص زندگی کودک برای مقابله با موقعیت های استرس زا صحبت کنند.